| |
20
feb 2015
|
|
Friends
|
| Tijdens onze voorbereidingen op onze reis lazen we al regelmatig in blogjes van andere zeilers over het contact met bevriende boten, sundowners drinken, samen eten, feesten en andere leuke dingen doen. Een van de mooie dingen van onze reis in het algemeen en de ARC in het bijzonder, is dat we zoveel leuke mensen ontmoeten. Het klinkt misschien een beetje sentimenteel en zoetsappig, maar dit is misschien wel een van de onderdelen die onze reis het meest bijzonder maakt. Je ziet ze allemaal, verwante zielen, vreemde vogels, die-hard zeilers, bucketlist afvinkers, ouderen, jongeren, oudere jongeren, families, vakantievierders, maar vooral mooie en interessante mensen ... met allemaal weer hun eigen verhaal. |
 |
De laatste twee weken hebben we vooral samen ‘opgezeild' met David en Isabelle van de ‘Morning Haze en Louise en Jörgen van de 'Take Off’. Een Canadese en Zweedse familie, die beiden ook de ARC hebben gedaan. Tussendoor kwamen ook ook de ‘Interlude 1’ en de ‘Khudjada’ nog regelmatig op de borrel. Het leek af en toe wel een ARC reünie. Wedstrijdjes zeilen, samen de jungle in, eten op de boot met zijn negentien-en, auto huren en rondrijden in Guadeloupe, snorkelen en speer-vissen met David en Isabel in the Saints. Logischerwijs zou je verwachten dat vooral de kinderen met elkaar spelen, en dat doen ze ook, maar de oudjes kunnen er ook wat van en daarmee is voor ons deze reis ook een soort 'school of life' ;-). Na eerst voorzichtig aftasten, soms een beetje stoer doen en beleefdheden uitwisselen leer je na zo’n periode van intensief contact elkaar steeds beter kennen. De rumpunches en de witte wijn maken dat de laatste restanten van de taalbarrière uiteindelijk vervagen en door de gezamenlijke, behaalde en nog niet behaalde, doelen smeed je snel een intense band. Het doet je beseffen hoe klein je wereld thuis eigenlijk is en hoe groot en geweldig de wereld daarbuiten. Wat ons daarbij het meeste verrast is dat de vriendschap die je in deze korte tijd opbouwt, haast even hecht en vertrouwd voelt als een vriendschap (dicht bij) thuis. En misschien komt het juist wel dat doordat we zo ver van huis zijn en onze vrienden thuis missen, maar we hebben het gevoel dat we er tijdens onze reis een paar goede vrienden hebben bijgekregen.
Door familie op bezoek, ongeplande reparaties (deze keer niet wij) en uiteenlopende bucketlisten zeilen we komende twee weken weer even ‘alleen’ met ons gezinnetje. Ook weer heerlijk, die rust, maar we hebben nu al heel veel zin om iedereen begin maart weer terug te zien in st. Maarten tijdens de Heineken regatta en hopelijk nog vele jaren daarna ;-).
|
|
|
